Rozrost komórek nabłonka oskrzelikowo-pęcherzykowego

Na obraz cytologiczny tego rozrostu składają się pneumocyty typu II występujące pojedynczo lub w grupach, rzadziej w gniazdach, jądrach od jasnych do nad- barwliwych, charakteryzujące się:

– zmiennym stosunkiem N/G,

– wakuolizacją cytoplazmy, niekiedy aż do występowania komórek sygne- towatych,

– nieregulamością obrysów błony jądrowej,

– obecnością wyraźnych jąderek,

– tłem zapalnym (o dużej zmienności) (19).

Przewaga układów przestrzennych o dużej kohezji

Obraz ten obserwuje się jedynie w aspiratach cienkoigłowych, nigdy zaś w innych typach materiału z układu oddechowego (19). To właśnie pozwala na znaczne zawężenie kręgu różnicowego, co w zasadzie sprowadza się do wykluczenia raka oskrzelikowo-pęcherzykowego, z którego aspiraty cienkoigłowe cechują się:

– większą liczebnością komórek w próbce,

– wyraźniejszą atypią komórek,

– przewagą układów przestrzennych o dużej kohezji, np. obecnością licz-nych gniazd,

– przeważnie brakiem komórek wysięku zapalnego w tle rozmazów. Rozrost nabłonka oskrzelowego