Paciorkowcowe (pneumokokowe) zapalenie płuc
Streptococcus pneumoniae jest Gram-dodatnim drobnoustrojem najczęściej spoty-kanym u osób starszych, alkoholików, u pacjentów z przewlekłymi obturacyjny- mi chorobami płuc.
Zapalenie zwykle zaczyna się w dolnych płatach lub tylnych segmentach górnych płatów płuc. Początkowo zaangażowane są końcowe odcinki dróg odde-chowych, lecz szybko następuje rozwój procesu zapalnego w pozostałych prze-strzeniach powietrznych.
Typowym radiologicznym objawem ostrego pneumokokowego zapalenia płuc jest płatowe zagęszczenie tkanki płucnej. Na tle zmian chorobowych zwykle jest dobrze widoczne upowietrznione drzewo oskrzelowe (bronchogram powietrzny). Do powstawania jam w tym typie zapalenia płuc dochodzi rzadko, z wyjątkiem zakażeń wywoływanych przez serotyp III. U około 25 % chorych może się
Ostre paciorkowcowe zapalenia płuc (Streptococcus pyogenes). Ostre paciorkowcowe zapalenie płuc jest dzisiaj rzadko spotykane, chociaż czasa-mi może stanowić powikłanie zakażenia wirusowego lub paciorkowcowego za-palenia gardła. Obraz radiologiczny jest podobny jak w gronkowcowym zapale-niu płuc, z segmentamym lub płatowym zacienieniem dolnych płatów płuc. Pro-ces ten może być powikłany powstaniem ropni lub jam. Dość częstym objawem jest także ropniak z odmą opłucnową.
Gronkowcowe zapalenie płuc wywołuje gronkowiec złocisty (Staphylococcus au- reuś) należący do bakterii Gram-dodatnich. Zapalenie to występuje najczęściej u dzieci, u osób leczonych szpitalnie, wyniszczonych, po zabiegach chirurgicznych, u chorych intubowanych, przyjmujących leki dożylne lub jako powikłanie infekcji wirusowej (odra, grypa).
U dzieci w zależności od ich wieku, można wyróżnić różne rodzaje gron- kowcowego zapalenia płuc.
