You are here:  / Zdrowie i Dieta / Przyczyna niewydolności oddechowej

Przyczyna niewydolności oddechowej

We wszystkich przypadkach wad operowanych wcześniactwo, hipoksja, narastająca w pierwszej dobie żółtaczka z wysokim stężeniem bilirubiny, współistnienie in

nych, często również ciężkich wad rozwojowych, np. serca, infekcje pogarszają rokowanie. Mogą przekreślić możliwość osiągnięcia powodzenia leczenia chirurgicznego. Noworodek urodzony do 36 tygodnia ciąży z masą ciała poniżej 2500 g, czyli wcześniak, oraz urodzony o czasie, ale również z masą ciała niższą niż 2500 g, czyli noworodek dystroficzny, stanowią zawsze poważny problem w leczeniu operacyjnym.

Charakterystyczne dla tej grupy noworodków jest znacznie częstsze występowanie niewydolności oddechowej, bezdechy, szybka utrata ciepła, hipoglikemia, hipokal- cemia, hiperbilirubinemia oraz znacznie zmniejszona odporność na zakażenia. Wynika to z niedojrzałości ważnych dla życia narządów i układów oraz szczególnie wzmożonego metabolizmu tkankowego. Należy wymienić przede wszystkim niedojrzałość układu oddechowego, ośrodkowego układu nerwowego, także czynności en-zymatyczne wątroby i filtracji nerek.

Przyczyną niewydolności oddechowej w okresie adaptacyjnym są zaburzenia upowietrznienia płuc, za które jest odpowiedzialny czynnik powierzchniowy – sur- faktant, utrzymujący w stałym rozprężeniu pęcherzyki płucne. Jego niedobór lub brak powoduje powstanie rozsianej niedodmy i wynikające z tego przecieki płucne z szybkim narastaniem hipoksji i wysiłku oddechowego wraz z szybko pogłębiającą się niewydolnością oddechową z jej wszystkimi konsekwencjami. Zaburzenia te mogą przebiegać w postaci zespołu samoistnej idiopatycznej niewydolności oddechowej (IRDS), zwanego też zespołem błon szklistych (HMD). Z innych przyczyn należy wymienić wewnątrzmaciczne zapalenie płuc oraz wady rozwojowe, zwłaszcza układu oddechowego, krążenia i ośrodkowego układu nerwowego. Nałożenie się niewydolności oddechowej wynikającej z zaburzeń rozwojowych w znacznym stopniu zwiększa stopień zagrożenia w okresie adaptacyjnym u tych noworodków. Szybko narastająca hiperkapnia, hipoksja i kwasice., a także oziębienie są przyczyną wylewów śródczaszkowych i niewydolności krążenia aż do całkowitego zatrzymania jego czynności. Dlatego też postępowanie poprawiające oddychanie, ogrzanie noworodka, wyrównanie kwasicy i innych współistniejących zaburzeń we wczesnym okresie po urodzeniu może zadecydować o dalszych losach dziecka.