Przygotowanie do operacji powinno rozpoczynać się już od chwili rozpoznania schorzenia na oddziale noworodkowym. Ochrona przed utratą ciepła, wyrównywanie zaburzeń oddechowych, kwasicy, zaburzeń wodno-jonowych obowiązują jeszcze przed przekazaniem noworodka na oddział chirurgiczny.
Prawidłowy transport noworodka, często na znaczną odległość, jest problemem bardzo ważnym i poważnym. Przewóz w złych warunkach i przy nieprawidłowej opiece niejednokrotnie przekreśla możliwość uzyskania dobrych wyników leczenia operacyjnego. Transport powinien odbywać się pod nadzorem lekarza lub odpowiednio wyszkolonej pielęgniarki, szybko i jak najkrótszą drogą. Cieplarka o wysokim standardzie wyposażenia powinna mieć dodatkowe urządzenia zapewniające utrzymanie stałej temperatury – 32-36°G i wilgotności – 80-90%, dodatkowe źródło tlenu, niezawodny ssak oraz sprawny respirator. Konieczne jest, aby zespół przewożący miał pełny zestaw resuscytacyjny.
Wskazane jest przyjęcie chorego noworodka bezpośrednio na oddział chirurgiczny z pominięciem izby przyjęć, co przyspiesza możliwość udzielenia prawidłowej pomocy. W bezpośrednim przygotowaniu do operacji niezbędny jest udział lekarzy zabiegowych: chirurga i anestezjologa, a także lekarzy innych specjalności, zwłaszcza kardiologa i neurologa.
