Prawidłowe nawodnienie
Oceniając stan odwodnienia zwraca się szczególną uwagę na „wygląd i napięcie skóry, suchość błon śluzowych i napięcie ciemiączka u młodszych dzieci, diurezę, temperaturę ciała, częstość napięcia i wypełnienia tętna, oddech, stopień świadomości. Pomocne może być zebranie dokładnego wywiadu na temat dotychczasowego przebiegu choroby oraz oznaczenie stężenia jonów w surowicy krwi.
Na podstawie wyżej wymienionych objawów można w przybliżeniu ocenić stopień odwodnienia w procentach np.: 5% – zmniejszenie napięcia skóry, suchość błony śluzowej 10% – zapadnięcie ciemiączka, tachylcardia, oliguria 15% – zapadnięcie gałek ocznych, spadek ciśnienia 20% -• śpiączka.
Prawidłowe nawodnienie musi uwzględniać następujące straty fizjologiczne wody przez: 1) nerki, 2) skórę, 3) płuca i 4) ze stolcem. W warunkach fizjologicznych ilość wody traconej ze stolcem jest niewielka i przy obliczaniu prawidłowego bilansu wodnego może nie być brana pod uwagę. W stanach biegunkowych jednak straty wody tą drogą mogą być bardzo znaczne i prowadzą szybko do odwodnienia.
