PUNKTY ODNIESIENIA

Ażeby móc coś naprawić •- skorygować, trzeba mieć najpierw wyobrażenie o tym, jak to powinno wyglądać. Chcąc wykryć zaburzenia, trzeba mieć wyobrażenie stanu prawidłowego, pewne punkty odniesienia, do których można się odwoływać.

Większość ludzi nie zna anatomii prawidłowej – dlatego trudno im jest wyobrazić sobie, jak wyglądają zdrowe narządy. W kolejnym ćwiczeniu zdobędziesz takie punkty odniesienia, będziesz wyobrażał sobie prawidłowo zbudowanego, zdrowego człowieka, kogoś bardzo sympatycznego – może to być ktoś, kogo znasz. Będziesz wyobrażał sobie po kolei wszystkie części jego ciała i wcale nie jest ważne, by wszystko wyglądało tak jak w atlasie anatomicznym. Równocześnie będzie to doskonały trening dla Twojej prawej półkuli.

Takie ćwiczenia bardzo dobrze wykonują dzieci. Nie ograniczają one swojej wyobraźni, odwołują się do własnych symboli i często wyobrażają sobie zdrowy mózg jako dorodny kalafior, trzustkę – słowo nic nie mówiące przeciętnemu dziecku – jako ogórek, płuca jako worki itp.

U Ciebie mogą to być dowolne skojarzenia ważne jest tylko, byś był przekonany, że są to obrazy stanu prawidłowego i jako takie je zapamiętał. Obrazy te będą w przyszłych ćwiczeniach stanowiły dla Ciebie punkty odniesienia do korygowania zaburzeń chorego organizmu.

-1. Wprowadź się w stan pełnego odprężenia (jak w punktach od 1 do 7 pierwszego ćwiczenia).

-2. Wyobraź sobie teraz zdrową osobę – kogoś, kogo mógłbyś lubić. Jesteś przekonany o jej zdrowiu. Widzisz tę osobę – jest zupełnie zdrowa. Przyjrzyj się jej dokładnie z przodu, z prawej strony, od tylu, z lewej strony i znowu z przodu. Przypatrz się jej ze wszystkich stron.