Prawidłowa terapia przeciwbólowa
Prawidłowa terapia przeciwbólowa zapobiega wielokrotnie pooperacyjnym powikłaniom płucnym. Dawki leków muszą być indywidualizowane i dobierane w zależności od uzyskanego efektu ich działania. Stosowanie leków uspokajających jednocześnie ze środkami przeciwbólowymi pozwoli osiągnąć bardzo dobrą analgezję pooperacyjną.
Do najczęściej stosowanych leków przeciwbólowych w okresie pooperacyjnym u dzieci należy petydyna (Dolantyna, Dolargan, Dolcontral) w dawce od 1 do 1,5 mg/kg m.c. domięśniowo. Częstość podawania co 6 lub 8 godzin zależy od rodzaju operacji. W celu osiągnięcia pełnej analgezji i sedacji wskazane jest podawanie jej łącznie ze środkami uspokajającymi, jak np. diazepam (Relanium) 0,2-0,3 mg/kg m.c. lub prometazyna (Diphergan) 0,5-1 mg/lcg m.c. Relanium, poza działaniem uspokajającym i słabym działaniem przeciwbólowym, jest silnym środkiem przeciw- drgawkowym. Celowe jest jego stosowanie u dzieci z wywiadem padaczkowym. W dawce większej niż 0,5 mg/kg m.c. może spowodować osłabienie odruchów gardłowych, o czym należy pamiętać po operacjach w jamie ustnej. Dodatkowe działanie przeciwhistaminowe i przeciwwymiotne preparatu Diphergan wykorzystuje się u dzieci ze schorzeniami alergicznymi lub po operacjach w obrębie jamy brzusznej. Diphergan może dać również osłabienie odruchów z gardła i tchawicy. Morfina, jakkolwiek jest silnym analgetykiem, u dzieci w okresie pooperacyjnym stosowana jest rzadziej ze względu na niekorzystne efekty jej ubocznego działania depresję oddechu, pobudzenie przywspółczulne, pobudzenie ośrodka wymiotnego oraz osłabienie perys tal tyki jelit, a także działanie euforyzujące prowadzące do przyzwy-czajenia. Podawana jest w dawce 0,1-0,2 mg/kg m.c. 3 lub 4 razy na dobę domięśniowo, rzadziej dożylnie.
Po zabiegach mniejszych, jak np. korekcja rozszczepu podniebienia i wargi, przepuklina pachwinowa, wnętrostwo, wystarczające jest podawanie Pabialginy w dawce 5-10 mg/kg m.c. łącznie ze środkami uspokajającymi, domięśniowo lub doodbytniczo. Jak najwcześniejsza zmiana podaży domięśniowej na doustną oszczędza psychikę dziecka. W przypadku stosowania narkotyków, zwłaszcza u dzieci starszych, zapobiega przyzwyczajaniu.
